Bram Doeves belicht voor u elke week een mooie bridge- of dampartij. Interessante stellingen, een leuke puzzel om over na te denken of een verslag van een goed gespeelde wedstrijd. Deze week:
Ups-and-downs
Omdat bij bridge de factor “geluk” van zekere betekenis is, is er de mooie kans op hoog eindigen zowel als ook de kwade kans op laag eindigen bij bridge-drives met een zelfde veld. Op de Paasdrive van Sweet Lake Bridgers (SLB) eindigde op de derde plaats het bridgepaar dat laatste werd op de kort daaraan voorafgaande SLB-kwalificatie-drive voor de halve finale van het Ruitenboertoernooi. Niettemin werd dat weinig belovende paar toch als mogelijke “extreme runner-up” geselecteerd voor dat Ruitenboertoernooi om daar uiteindelijk toch slechts ver in de achterhoede te belanden. Op het Ruitenboertoernooi heeft iedereen een systeemkaart bij zich, en dat was een mooi moment voor het bewuste paar om daar nog eens goed naar te kijken. Alle complexiteiten werden geschrapt, want die had men in de praktijk toch niet ontmoet of gewoon niet opgemerkt. Zo bleef een betrekkelijk kale systeemkaart over, naar het grote voorbeeld van de oud-wereldkampioenen Bob Slavenburg & Hans Kreijns, die met name befaamd waren om hun formidabele afspel van dubieuze 3SA-spellen. Met een kale systeemkaart wordt de fijnmazigheid van het bieden aanmerkelijk kleiner, en de ruimte voor risico’s navenant groter, met als mogelijk effect relatief hoge of lage plaatsen. “Het lek is boven”, sprak de wedstrijdleider met een glimlach bij het aankondigen van de eerdergenoemde “derde” plaats op de Paasdrive, fijntjes refererend aan de achterhoedeplaats op het Ruitenboertoernooi. Maar ditmaal had het zelfs de eerste plaats kunnen zijn, als de “Zuid” van hierna niet zo verschrikkelijk had zitten suffen bij een sprongbod van zijn partner die dat had gedaan zonder de “stopkaart” te presenteren, wat hij altijd wel deed en dat sprongbod was nu suffend de mist ingegaan. Tot dan toe had “Zuid” die stopkaart een schromelijk overdreven gedoe gevonden, maar intussen heeft hij zijn lesje geleerd … hopelijk.
Spel 19 Paasdrive SLB; Z/OW
♠ AVT42 | ||
♥ A | ||
♦ AB8652 | ||
♣ 4 | ||
♠ 98653 | N | ♠ H7 |
♥ HT764 | W O | ♥ B9832 |
♦ V4 | Z | ♦ 73 |
♣ 8 | ♣ 9763 | |
♠ B | ||
♥ V5 | ||
♦ HT9 | ||
♣ AHVBT52 |
Biedverloop bij voornoemd bridgepaar
WEST | NOORD | OOST | ZUID |
1♣ | |||
pas | 1♦ | pas | 5♣ |
pas | 7♣ | pas | pas |
pas |
Dit is het spel dat in hoge mate bijdroeg aan die derde Paasdriveplaats. Met 7 klaverenslagen voor het oprapen, bood Zuid dus na het niet ongunstige bijbod van zijn partner dan maar direct de manche op klaveren en dat is nu eenmaal 5♣, oeps. Partner zag zijn ene ♣4 opeens in waarde stijgen en met zijn drie zekere slagen en twee lange kleuren maakte hij daar zonder lang dralen gewoon even 7♣ van! Nadat Zuid zes troefslagen gespeeld had, was er al een klein ruitentje gevallen, en met de ♦A kwamen nog twee ruitentjes naar beneden, zodat alleen ♦V nog bij OW zat en daarop hoefde dus niet meer te worden gesneden en toen liep de rest vanzelf, 7♣ geboden en gemaakt! Bovendien bood dit paar als enige van de 27 paren een groot slem, een top van 100%. Wel werd er 4x een klein slem geboden: op klaveren, ruiten (2x) en SA. Iedereen maakte zeven of zes slagen (zes slagen na vermoedelijk een ruitenmisser door verkeerd snijden).
Bram Doeves (
U vindt alle denksportcolumns hier terug: www.zoetermeeractief.nl/sport/denksport-rubrieken