Bram Doeves belicht voor u elke week een mooie bridge- of dampartij. Interessante stellingen, een leuke puzzel om over na te denken of een verslag van een goed gespeelde wedstrijd. Deze week:
Terugblik op het Wereldkampioenschap 1992 in Toulon, Frankrijk
Johan Krajenbrink heeft in zijn nieuwe boek “Praatdam” (zie ook vorige rubriek) ook spelersprofielen opgesteld, die nu in Praatdam staan vermeld. Die heeft hij opgesteld als secondant van Ton Sijbrands, zoals voor het wereldkampioenschap 1992 in Toulon. Nu achteraf zou het wel zo interessant zijn om daarbij te vermeld te zien of Ton daar iets aan heeft gehad, maar dat zit niet in het boek. In ieder geval is het een mooie aanleiding om nog eens terug te blikken op dat toernooi en het eerste dat opvalt, is dat daarover niets interessants staat in Het Damspel, het Bondsblad van de KNDB. De profielen, oude Leidse krantenverslagen (via Internet simpel raadpleegbaar) en Turbodambase zijn daarom de bronnen. Het eerste profiel van Johan gaat over Mogiljanski, een Rus die echter in 1992 Amerikaan was, net als Iser Koeperman. Mogiljanski heeft twee gezichten, soms speelt hij fraai, soms saai. Tegen sterke spelers is hij op remise uit, maar als hij wil winnen, forceert hij zich wel eens en dat heeft hem veel nederlagen bezorgd tegen subtoppers. Opvallend waren zijn 5 (!) nederlagen tegen Mitsjanski waarvan de Russen altijd zeiden “big big talent, but many problems in life”. Kortom, tegen Ton Sijbrands speelt hij ongetwijfeld op remise en liefst in klassiek spel. Johan ziet Ton met een “uiterste krachtsinspanning” wel winnen van Mogiljanski, maar dat blijkt toch teveel gevraagd van de maestro. In het WK met 24 spelers komen beide spelers al na 30 zetten remise overeen, en ook Ton is menig ruiltje zelf begonnen. Ton Sijbrands stond een groot deel van het toernooi op de tweede plaats, maar op steeds grotere achterstand en uiteindelijk op 6 punten van WK Tsjizjov. Volgens Ton de Haas in het Leidsch Dagblad was dat niet een kwestie van superieure “damtechniek” van Tsjizjov, maar van een jeugdige vechtersmentaliteit die de “oude” Sijbrands niet meer bezat. Tsjizjov leverde in bijna alle wedstrijden zo’n voornoemde “uiterste krachtsinspanning” (met 14x winst), terwijl Ton tegen de top (inclusief Mogiljanski) vooral grootmeesterremises overeenkwam en alleen van de staart won (8x winst). Maar ja, Ton Sijbrands - of op halve kracht of met concentratieproblemen, want de organisatie liet allerlei steken vallen, en verder zorgde Anatoli Gantwarg voor opschudding door te beweren dat Koeperman zijn partij tegen Tsjizjov opzettelijk had verloren - met toch nog 31 pt was altijd nog veel beter dan Auke Scholma met 24 pt, ook al won die wel met een prachtig offer van niemand minder dan Wiersma (met wie Sijbrands al na 7 zetten de punten deelde, want, lichtte Wiersma nog toe, op dat moment verkeerden de dammers nog in de beginfase waarin je het risico van verlies maar beter uit de weg kon gaan). Verder heb ik voor deze rubriek vooral ook gekeken naar spektakel in de dampartijen, en gelukkig waren er twee Nederlanders die met avontuurlijk dammen voor dat spektakel zorgden: Zoetermeerder Rob Clerc en Gerard Jansen. Vandaag drie flitsen van Rob Clerc en in de volgende rubriek drie flitsen van Gerard Jansen waaronder zijn beroemde hielslag die hem de winst bezorgde tegen Gantwarg! Oja, die profielen: ik denk dat Johan zelf daar meer plezier van heeft gehad dan Ton.
| Na 7-12 | Na 48-42 of? | Na 48-43 |
 |
 |
 |
Een dambord bevat 50 velden, en is meestal niet zichtbaar genummerd. De nummers zijn van belang voor de notatie van een partij of ook van een stand. De nummering gaat van veld 1 linksboven, van links naar rechts naar 50 rechtsonder. Een streep in de notatie is een zet, een kruis een slag. "Dampuzzels" is bedoeld voor het breedst mogelijke gezelschap van puzzelaars. Wazew: wit aan zet en wint. +: wit wint nu of later.
Rob Clerc – Alexander Baliakin 2-0. WK Toulon 1992. Rob scoorde tegen de top-tien 2 punten meer dan Sijbrands. Rob Clerc won als enige van Baliakin zowel als van Koyfman. Bovendien won hij van top-10-er Mogiljanski. Tegen Sijbrands speelde hij in 6 zetten remise. Helaas verloor hij eenmaal, van top-10-er Fourman, en tegen Auke Scholma miste hij de winst na 46 zetten. Net als Sijbrands werd hij gedeeld tweede met 31 uit 23, maar zijn weg naar dit schitterende resultaat was een stuk avontuurlijker en duurde veel (partijzetten) langer. 23-18! 12x23; 29x16 20x27 bleek hier goed voor de winst, omdat Rob heel snel op dam is en die dam verhindert de remisepogingen van Baliakin.
Alexander Mogiljanski Rob Clerc 0-2. WK Toulon 1992. In deze avontuurlijke stand pakt Rob een schijf winst: 18-22!!; 29x18 22x31; 50-44 20x29; 34x23 25x34; 40x29 19x28; 41-36 13x22; 36x18 3-8; 45-40 8-13 39-34 en 13x22.
Ygal Koyfman – Rob Clerc 0-2. WK Toulon 1992. Ex-Rus, in 1992 Israëliër Koyfman blijkt ook heel lastig te bespelen. Maar met 14-20!!; 43-39 maakt Rob slim gebruik van een wit steunpunt, waarna hij met 24-29; 33x24 20x40; 35x44 via 23-28 ongehinderd naar een snelle dam kan doorlopen voor een duidelijke overmachtswinst.
Bram Doeves, (
U vindt alle denksportrubrieken hier terug: Denksport
