Onder de titel 'Zin in 't alledaagse geven vijf enthousiaste Zoetermeerse schrijvers hun stadsgenoten 'stof tot nadenken'. In onze column over zingeving vandaag: Kraamdiner.
Een paar weken geleden, op oudejaarsdag, werden we verblijd met de geboorte van een kleinzoon. Mijn zoon en zijn vriendin deden het bewust heel kalm aan met het ontvangen van de eerste bezoekjes en genoten eerst samen volop van hun pasgeboren baby. Wij wachtten dus even af, maar na een paar dagen konden we ons niet meer inhouden en vroegen hen wanneer we hun nieuwe wondertje konden komen bekijken. Het antwoord was: ‘begin van de avond zou vandaag wel kunnen en misschien kunnen jullie dan ook wat eten meenemen, dat is voor ons ook gemakkelijk’.
Zogezegd, zo gedaan en toen we op genoemd tijdstip bij hen binnenkwamen troffen we een grote, vredige rust aan die zeer weldadig aandeed. Met de baby beurtelings op schoot ontstond er zodoende ruimte voor fijne, intieme gesprekken. Dat was wat je noemt quality-time; in zo’n totaal onthaaste sfeer kan de geboorte rustig indalen en ik maak me sterk dat zo’n sfeer ook mijn nieuwe kleinzoon meteen goed doet. Om het verder te omlijsten verzorgden we voor de trotse ouders een eenvoudig diner die bij mij eerder de associatie van gezellige picknick opriep.
Toen we na een paar uur weggingen zei ik dan ook dat ik nog nooit zo’n bijzonder en leuk kraambezoek had meegemaakt. Ik herinner me van de geboorte van mijn eigen kinderen, maar ook van de vele kraamvisites die ik zelf aflegde, dat die allemaal min of meer hetzelfde stramien volgden. Zowat vanaf dag één kwam er dan een lange stoet bezoekers langs met cadeaus en bloemen waarbij ook de beschuit met muisjes niet ontbraken. Dat gaf doorgaans erg veel drukte en dat is zeker voor de kersverse ouders erg vermoeiend. Nee geef mij dan maar zo’n ‘kraamdiner’. Ik hoop dan ook dat zo’n soort verwelkoming van een pasgeborene gemeengoed gaat worden. Ik gun alle baby’s en hun ouders zo’n mooi ‘binnenkomst’-ritueel: het is een aanrader en een zegen in onze vaak overhaaste wereld!
Blogschrijver: Rob Oele
De Zoetermeerders die meeschrijven aan deze column komen uit twee groepen die regelmatig schrijven over zingeving. Dit zijn ‘Zingeving jong senioren Zoetermeer' en initiatiefgroep ‘Buiten de lijntjes’. De werkgroep ‘Zingeving jong senioren Zoetermeer’ heeft zich tot doel gesteld door middel van interviews levensverhalen van (jong)senioren te verzamelen. De initiatiefgroep 'Buiten de lijntjes’ is gehuisvest in de Adventskerk aan het Wilhelminapark. Zij willen buiten de kaders denken en een breed scala aan activiteiten organiseren rond zingeving.
De vorige columns 'Zin in 't alledaagse' kunt u hier vinden: Zin in 't alledaagse
Elke dag het Zoetermeerse nieuws in uw mailbox? Blijf op de hoogte van het laatste Zoetermeerse nieuws en meldt u aan voor onze nieuwsbrief!
