Bram Doeves belicht voor u elke week een mooie bridge- of dampartij. Interessante stellingen, een leuke puzzel om over na te denken of een verslag van een goed gespeelde wedstrijd. Deze week: Het EK bridge in Polen in september 1966
Terwijl iedere Nederlandse bridger nog zat na te genieten van het succes van de wereldkampioenen Slavenburg-Kreijns, kwam het EK toernooi alweer in zicht. Het zou worden gehouden in Polen, in het imposante Paleis van Cultuur en Kunst in Warschau. In 1966 was het politieke klimaat in Polen een stuk vriendelijker met betrekking tot bridge dan in de strengere communistische tijden waarin bridge werd gezien als een nutteloze bezigheid van de verwende bourgeoisie. De basis van het Nederlandse team waren natuurlijk de wereldkampioenen Slavenburg-Kreijns. Verder waren geselecteerd Cats-Kramer en Kaiser-Kokkes, voor Nederlandse begrippen uitstekende bridgers. Met Slavenburg erbij als de grote inspirator, lukte het Nederland vaak om een hoge plaats te halen, zo ook in Polen. De eindstand van het EK Warschau 1966 voor de eerste vijf landen was: 1. Frankrijk 118 punten; 2. Nederland 113; 3. Noorwegen 109; 4. Groot-Brittannië 107; 5. Portugal 100. Slavenburg maakte tegen het gastland Polen een onmogelijke 3SA. Afgestampt vol zat de grote zaal van het Paleis van Cultuur waar het Bridgerama stond voor de match Polen-Nederland. Filarski zat naast de Poolse commentator. Bij de stand van 31-18 voor Nederland kwam het dertiende partijtje op het rama.
Noord/Allen
In de gesloten kamer hadden de Polen 3SA geboden: Noord één klaver, Zuid 2SA, Noord drie schoppen, Zuid 3SA. De eerste SA-bieder Zuid werd vlot afgestraft, want Kokkes (West) kwam uit met ruitenvrouw en de Nederlanders raapten moeiteloos de eerste 6 slagen op voor 200 punten voor Nederland. Het bridge in de andere kamer was te zien op het bridgerama: hierop kwamen Slavenburg-Kreijns ook uit op 3SA, maar hier had Noord de eerste SA-bieding gedaan dus Oost kwam uit. Tot grote voldoening van het publiek kwam Oost op met ruitenvier. Weliswaar maakte Noord ruitenheer, maar het contract gaat nu één down bij open kaart. Filarski waarschuwde de Poolse commentator nog om niet te vroeg te juichen, want je weet het maar nooit met Slavenburg. De commentator wuifde deze waarschuwing glimlachend weg. Na ruitenheer te hebben gemaakt, speelde Slavenburg met raketsnelheid zijn vijf klaverslagen af. Vervolgens harten zeven waar Oost op dook met zijn aas. Vervolgens speelde OW bijna in het tempo van Slavenburg ruitenaas vanuit Oost, daarna ruiten acht (de tien was beter geweest) die West nu moest nemen met ruiten negen maar West nam met de ruitenvrouw (want waar zat ruiten tien?), terwijl de boer al was weggespeeld, West had nu helaas zelf zijn vrije ruiten (de downslag) geblokkeerd, want de volgende ruiten was weer voor Oost met ruitentien, einde ruitenslagen. Dat waren slechts vier slagen voor OW en andere slagen zaten er voor OW niet meer in. Dus Slavenburg had een onmogelijke 3SA gemaakt voor 600 punten ofwel 13 matchpunten. Nederland won uiteindelijk met 96-39 van Polen.
Bram Doeves (
