Onder de titel 'Zin in 't alledaagse geven vijf enthousiaste Zoetermeerse schrijvers hun stadsgenoten 'stof tot nadenken'. In onze column over zingeving vandaag: Mijn relatie met de kroeskoppelikaan.
Twee keer per jaar gaf mijn vader een half liter bloed via de Bloedtransfusiedienst (de ‘bloedbank’). Mijn moeder bakte dan speciaal een biefstukje bij het avondeten voor hem om zijn verlies aan bloed aan te vullen. In het spoor van mijn vader word ik in 1976 bloeddonor. Ik vond en vind het geven van bloed een goed doel. Het voelt voor mij bevredigend om mensen – patiënten - te helpen die vers bloed nodig hebben. Bijvoorbeeld als gevolg van een ongeval, door een chemokuur of een bevalling met veel bloedverlies. Het toedienen van bloed kan levensreddend zijn. En als donor help je jezelf: je bloed wordt gekeurd op infectieziekten, zoals Aids. Het geven van een halve liter bloed (ongeveer 10% van je totale ‘bloedvoorraad’) is natuurlijk niet iets wat je ‘zomaar’ doet, dus het kostte mij wel enige zelfoverwinning. Gelukkig zijn de medewerkers van de bloedafname vriendelijke professionals. Goed is ook om te weten dat je als donor er niet alleen voorstaat. Mannen en vrouwen, van uiteenlopende leeftijden en achtergronden. Alleen al in Nederland ongeveer 400.000!
Niet iedereen is geschikt om bloed te geven. Bijvoorbeeld mensen met prikangst of vrees om bloed te zien (hematofobie). Een keer schreef ik een wervend stukje om bloed te geven in ons personeelsblad. Een zo geworven collega viel echter flauw bij het zien van haar bloed. De medewerkers van de bloedafname vingen haar goed op, maar donor werd ze uiteraard niet.
Ik heb bloed gegeven in een voormalige basisschool aan de Clauslaan. Vanwege personeelsgebrek is Sanquin in Zoetermeer een jaar geleden gesloten vanwege personeelsgebrek. Donoren uit onze woonplaats kunnen nu in Delft, Den Haag, Leiden of Gouda terecht. Of ergens anders in de wereld. Op 14 juni was het Wereld Bloeddonordag, een goed moment om eens na te denken of u ook iets over hebt voor uw medemens. Het geven van bloed is iets kleins wat niets kost en toch een groot verschil kan maken.
Het logo van Sanquin is een pelikaan. Dit verwijst naar de legende van de kroeskoppelikaan. De pelikaan is al sinds de middeleeuwen het symbool van altruïsme en barmhartigheid. Volgens de legende pikte de kroeskoppelikaan haar borst open om haar hongerige jongen met haar eigen bloed te voeden.
Foto: De knuffel-pelikaan die ik ontving na 100 donaties.
Blogschrijver: Koert Vrijhof
De Zoetermeerders die meeschrijven aan deze blog maken deel uit van de themagroep 'Zingeving' van Jong Senioren Zoetermeer. De themagroep stelt zich ten doel om levensverhalen van (jong)senioren in Zoetermeer te verzamelen en met elkaar te delen. Op dit moment vindt dat plaats in de vorm van een tweemaandelijks 'Zinvol gesprek' waar iedere (jongs)senior welkom bij is.
De vorige columns 'Zin in 't alledaagse' kunt u hier vinden: Zin in 't alledaagse
