In onze serie ‘De Passie van…’ Brengen wij bijzondere verzamelingen, hobby’s of levenswijze van Zoetermeerders in beeld. Ditmaal de passie van Hasan Tasdemir. Hasan verzamelt arcadekasten en gameconsoles. Zijn verzameling is zo groot dat hij een museum is gestart, om iedereen eenzelfde beleving te geven.
Hasan is ongeveer tien jaar oud als hij voor het eerst een spelcomputer in zijn handen heeft. Niet van hem zelf maar van een neefje, de Atari 2600. Niet lang daarna krijgt hij zelf een spelcomputer, een Nintendo 8-bit. Dan gaat het snel, de een na de andere spelcomputer volgt elkaar op, van een super Nintendo tot aan de Playstation. De jonge Hasan verliest in het gamen nooit de balans, een videogame speelt hij graag, maar buitenspelen is minstens net zo leuk.
Rode draad in zijn leven
Ook als Hasan ouder wordt en naar de middelbare school gaat, blijven videogames een rode draad in zijn leven. Na de middelbare school heeft hij diverse baantjes in uiteenlopende beroepen van werken in de toerisme-sector tot leerkracht. 
In die periode verandert de passie bij Hasan van het spelen van de games naar de werking van arcade spelcomputer kasten.
Hij begint oude arcade kasten op te kopen en gaat de uitdaging aan om niet-werkende kasten weer werkend te krijgen. Hij verzamelt gedurende die periode vrienden om zich heen die de passie en interesse delen, en gezamenlijk beginnen ze te klussen aan de kasten.
Van anti-kraak naar anti-kraak
Het aantal verzamelde kasten groeide en zorgde voor een ruimte probleem, waarop Hasan besloot een garagebox te huren om de spelkasten te kunnen huisvesten. Veel exploitanten van arcadekasten willen van de oude generatie kasten af om plaats te maken voor de nieuwere kasten, de oudere bieden ze Hasan aan. Een welkome aanvulling, maar wel een zware belasting als het op huisvesting aankomt. Hasan krijgt via een kennis een anti-kraakruimte tot zijn beschikking en in de loop van de jaren verhuist hij van anti-kraakpand naar anti-kraakpand.
Hasan wil graag zijn verzameling delen met anderen, niet alleen kijken maar vooral beleven. Een ‘Arcade speelhal’ in museum vorm. Met die insteek krijgt hij via de gemeente zijn huidige pand in de passage van het Stadshart. Een museum waar men niet alleen de ontwikkelingen van videogames kan zien maar ook kan beleven, alle kasten zijn namelijk bespeelbaar.
Iconische kasten
Het museum startte met ongeveer 100 kasten en consoles van 8 tot 128 bit en groeit nog steeds. Hasan: "We brengen in het museum de geschiedenis van het videospelletje in kaart." Er zijn een aantal iconische kasten bijgekomen waaronder een Afterburner Deluxe. Daar zit je in en bestuur je een straaljager, waarbij het kabinet heen-en-weer beweegt. In het museum maak je een tijdreis, door een tijdlijn met kamers die loopt vanaf de jaren zeventig tot nu. Deze kamers zijn tijdens de coronacrisis allemaal voorzien van extra informatie bordjes.
Gelijk van start
Het ‘Pronkstuk’ van Hasan zijn verzameling, is de Star Wars Arcade Racer van Sega. Voor Hasan is Sega altijd al de pionier geweest op het gebied van arcade machines. Dat biedt vaak een uitdaging met het zoeken van onderdelen omdat Sega vaak zelf onderdelen ontwerpt of op maat maakt. Hasan: ”Ik vind het fijn dat Sega kasten maakt waar je achter plaats kan nemen en gelijk kan spelen. Tegenwoordig zijn er veel spelen waar je eerst allerlei stappen moet doorlopen, karakter maken, accessoires kiezen, verhaallijn uitstippelen terwijl ik gewoon gelijk van start wil gaan.”
Vooral het samen spelen
Hasan heeft minder tegenwoordig minder tijd om zelf een game te spelen, zijn focus ligt nu op het vergroten van zijn verzameling en het
werkend krijgen van de kasten. “Mijn hoofd is daarvoor te vol waardoor ik de focus niet meer heb. Een museum draaiende houden met daarbij, een groep van 30 tot 40 vrijwilligers en personeelsleden aansturen, aan- en verkoop van kasten en vergaderingen maakt dat ik de rust niet meer heb. Heel soms laat ik mij verleiden voor een spelletje met mijn jongste dochter van negen, die vooral het samen spelen leuk vindt”, vertelt Hasan. Het is ook zijn jongste dochter die plannen heeft om ooit haar vader als directeur van het museum op te volgen, zijn twee oudste kinderen delen de gamepassie niet met hun vader.
Hasan heeft nog volop plannen voor de toekomst en zijn verzameling. In ieder geval de verzameling en ruimte vergroten. Vooral het museum gedeelte wil hij flink uitbreiden met daarbij veel meer informatie over de spelen, de geschiedenis en de fabricage ervan. Om dit mogelijk te maken is er meer ruimte nodig en volgt er wellicht weer een verhuizing.
Tekst: Monica Lausberg
Video: Stefan Ramdharie
