Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: Keti Koti, waarom de discussie?
Het zijn beladen onderwerpen, al maanden. Blacklivematters, racisme, slavernijverleden en vooral actueel de laatste tijd, LHBTI. Als je een sterk hart hebt of op de goede plaats kun je al die meningen met gescheld nog wel verdragen, maar met het incasseringsvermogen van een lamgeslagen vogeltje krijg je danig wat weg te slikken.
Intolerantie is voortdurend in een strijd verwikkeld met de tolerantie. Liefde en haat wisselen in een steeds sneller tempo van zinloosheid. Begrip voor afkeer wordt teniet gedaan door de verafgoding van het weelderig tierend onbegrip. De minachting voor de andere mening druipt van het welgemeend en toegewenste respect af.
Tolerantie, liefde, begrip, respect. Ik bezit het alle vier in grote mate maar die ander?
Vrijdag 2 juli de herdenking van de slavernij. In Zoetermeer. Keti Koti.
Waarom wel of niet? Laat je gaan, houd je niet in. Heerlijk om anoniem te zijn.
Je mag er ook gewoon bij zijn en even stilstaan bij.
Waarom wel een herdenking slachtoffers MH17?
Je zou erbij stil kunnen staan.
De nationale dodenherdenking. Heel normaal. Of toch niet?
Je zou erbij stil kunnen staan.
Kortom, als er een medemens is die vindt dat hij of zij even stil moet staan bij, wees dan ook stil.
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
