Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: Het ganzengekeutel.
Afgelopen voorjaar zag ik mensen op een fietspad liggen met hun mobiel in aanslag. Dat zag er spannend uit. Maar ik ben niet zo’n ramptoerist dus in eerste instantie wilde ik doorrijden. Nieuwsgierigheid won het echter toch van mijn diep van binnen wroetende en onderdrukte sensatiezucht. Even kijken dan maar. En wat bleek, er waren een aantal ganzen net het ei uit en het klein guitige aaibare dons was bezig zich een weg te waggelen richting moeder en water. Alleen tussen de moeder en de kuikens lag die kronkelende mensenmassa die onder het uiten van slaapkamerkreetjes trachtte selfies te maken met zo’n kuiken op de neus. Een beestachtige vereeuwiging van op je neus kijken dus. Het leek misschien zo onschuldig maar even verder was daar nog Mama Gans die in paniek stond te gakken. Gelukkig bleek het dierenwelzijn ook aanwezig want daar was de man met een lens zo groot dat hij er duidelijk onder gebukt ging die de mensen attendeerde op de wanhopige moeder gans. Een vogelaar met overwicht, want de mensenmassa ontwarde zich en maakte eindelijk ruimte. Ik hoorde de mensen tegen elkaar kwaken dat het toch wel erg schattig was allemaal. Ja, ja.
Tot ik deze week het grote alarm las dat er overlast was van ganzenkeuteltjes op het strand van de Noord Aa. Dat er zelfs vragen hierover waren gesteld in de gemeenteraad. Het spijt me zeer, maar als ik door Zoetermeer fiets met ogen en oren open zijn er zeker andere zaken waar een raadslid zich druk over zou moeten maken. Aan de klagers die zich blijkbaar verplaatst hebben van fietspad naar strand zou ik willen zeggen: draag de lusten maar dan ook de lasten.
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
Lees ook: Strand-Noord-Aa-bezaaid-met-ganzenpoep
