Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: festival vol cultuur.
Het is deze zondag, ben bezig met een hele overdenking, maar dan anders. Mijn innerlijke gewetenswroeging wordt gekweld door met welke versierselen mijn Six pack en lager gelegen lichaamsdelen bedekt zullen moeten worden tijdens een rondje hardlopen. Nou ja, hard is misschien geen goed woord, maar zachtlopen klinkt ook niet. Ik kies voor een regenboogshirtje met daaronder een broekje dat mijn talkkleurige benen goed accentueert. Het is vandaag Geuzendag en mijn plan is om op deze dag ook historie te schrijven. Zoetermeer, kom maar op met die tien kilometer. En dan, het startschot. Na een paar honderd meter valt het mij op dat ik een heleboel kinderen voorbij loop. Heel goed voor mijn zelfvertrouwen. Even later trekt er een geus of zoiets, in ieder geval een man met oude kleren aan, aan mijn arm en schreeuwt wat in mijn oor. Het schijnt dat ik in de kinderloop ben terecht gekomen.
Met schaamrood in combinatie met transpiratiedruppels, verlaat ik het parcours. Mijn plan was om na afloop het vredesfestival te bezoeken en ik besluit om dit maar te vervroegen. Dan maar niet douchen, wat best handig is met de prijzen van tegenwoordig.
Even verder kom ik een kind tegen, samen met zijn moeder.
‘Kijk Mam, wat heeft die man rare kleren aan.’ Waarop zijn moeder zegt: ‘Dat is nu een andere cultuur, Jantje.’
Ik kom steeds meer mensen tegen en weer een moeder, nu met een meisje. Ze wijst naar mij. ‘Bah Mam, wat ruikt die man.’ Ze heeft gelijk, omringd door vliegen ruik ik mijn zweetlucht nu ook.
Haar moeder antwoordt: ‘Dat is nu een andere cultuur, Sara.’
Het is nu echt druk, alleen ik ben degene met veel bewegingsruimte. Bij een tentje waar anti-Hazes uit galmt, onderdruk ik de neiging niet om mee te fluiten.
Een ander meisje hoort het en trekt aan de mouw van haar moeders jas. ‘Luister Mam, die man fluit naar je.’ Geschrokken kijk ik of er iemand is die dat hoort. ‘Nee Rashida, hij fluit met de muziek mee. Dat is nu een andere cultuur.’
Inmiddels door honger gekweld, drijven mij verschillende etensgeuren richting afkomst.
Een schaal met hapjes passeert mij, onder die schaal een vermomd persoon. Ik spring om te kijken wat er op de schaal balanceert. Onhandig, want ik raak de vermomming en schaal met oplage ligt plots op de grond. Precies onder het bord van de ingang met de letters: Vredesfestival. Maak kennis met culturen.
De vermomming vloekt, ik vloek en daar tussendoor hoor ik: ‘Hoor nou, Papa, welk geloof is dat?’
Waarop de aangesprokene antwoordt: ‘Yusuf, dat is nou cultuur.’
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
Elke dag het Zoetermeerse nieuws in uw mailbox? Blijf op de hoogte van het laatste Zoetermeerse nieuws en meldt u aan voor onze nieuwsbrief!
