Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: Zorg uitkramen.
Het is nacht. Een zwoele hete nacht. De donkere deken van nachtrust strekt zich uit over Zoetermeer en bedekt al zijn zorgen. Maar niet in huize ‘Mijn eerste’. Wat een plotselinge natte bedoening daar, pijnlijk zacht maar vaak te hard kreunen, een hulpeloos kijkende man die wordt uitgescholden, panisch heen en weer geloop, bellen, nog eens bellen, vloeken omdat de rits van een tas niet dicht gaat, taxi voor de deur, gesleur met een vrouwenlichaam, portieren klappen dicht maar een jasslip zit ertussen, nieuwe poging hardere klap, gierende banden, getoeter en gegil. “Waarnaartoe?”, schreeuwt de chauffeur boven het gegil uit.
“Naar het ziekenhuis”, klinkt het panisch vanaf de achterbank, “snap je dat niet dan? Ben je blind soms?” Wat niet te hopen is.
Na veel geslinger, verkeerde afslag en getoeter, komt de taxi met piepende remmen tot stilstand voor de eerste hulp deuren van het ziekenhuis. Of hij ervoor gemaakt is, daar staat in blijde verwachting op gebruik, de rolstoel klaar voor de nodige hoop. Sleurend wordt, in duet kreunend, de vrouw als testmateriaal voor de zitting, in die stoel gesmeten en halfzittend, half hangend in volle vaart door de zich ontsluitende deuren, de eerste hulp ingereden.
“Ho, Ho, meneertje, waar gaat dat naar toe?” vraag een witte spookgedaante.
“Dat weet ik niet, maar mijn vrouw verkeert in baringsnood.”
“Dan moet u hier niet zijn, daar is dit ziekenhuis niet voor.”
Helaas, de taxi is reeds vertrokken.
Dit is slechts een korte, nu nog eenvoudige schets van de toekomstige kraamzorg in Zoetermeer.
Het baart mij zorgen.
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
Elke dag het Zoetermeerse nieuws in uw mailbox? Blijf op de hoogte van het laatste Zoetermeerse nieuws en meldt u aan voor onze nieuwsbrief!
