De studenten van de Hogeschool Utrecht, samen met mevr Franx en wethouder Domburg
“Hallo, ik ben een ijsslee. Niet echt natuurlijk, want ik ben gemaakt door Moritz Ebinger, een beeldend kunstenaar. Hij deed dat in 2005. Mijn originele houten versie werd al in 1929 gemaakt door Dirk Franx. Dirk was een echte uitvinder. Hij leerde voor smid en werkte in de smederij van zijn vader,” dit zijn de eerste woorden waarmee het kunstwerk De IJsslee zijn verhaal vertelt aan voorbijgangers.
Vaak lopen mensen langs een kunstwerk op straat zonder goed te weten wat het nu precies voorstelt. Hoe breng je nu deze kunst op een leuke manier beter onder de aandacht van de mensen? Met die vraag richtte de gemeente Zoetermeer zich tot de Hogeschool Utrecht, die er een project van maakte voor studenten van de HBO elektrotechniek. Hans, Robert, Arie en Jeroen namen de opdracht aan en werkten 8 weken aan hun project, dat ze i-HU, interpretatie Hulp Unit doopten. Ze stonden voor behoorlijke uitdagingen, want het apparaat moest klein en onzichtbaar zijn, maar ook lang zijn werk doen zonder vaste stroomvoorziening. Er werd gekozen voor een bewegingsmelder in een klein aluminium kastje. Het energiegebruik is zo laag dat de batterijen minstens een half jaar mee kunnen, daarna moeten ze worden opgeladen. Het geheel is zeer stevig en weerbestendig.
De studenten kregen van hun begeleider een 9 voor het project, maar waren misschien nog wel meer trots op het feit dat de gemeente Zoetermeer het ook daadwerkelijk gaat gebruiken!
Patrick van Domburg, wethouder communicatie en stadspromotie, is enthousiast over de toepassingen van project van de studenten: ‘Het kunstwerk stelt zich zelf voor aan mensen die voorbijlopen, zo brengt het de kunst dichter bij het publiek! Het past ook perfect in de slogan van Zoetermeer: stad van leisure en innovatie. De IJsslee zelf staat voor leisure en de innovatie in de techniek om het te laten spreken’.
Bij de onthulling van het sprekende kunstwerk was ook de dochter van de uitvinder van de ijsslee, mevr. Franx, aanwezig. Zij vertelde dat haar vader de slee niet zozeer als kunstvoorwerp of uitvinding zag, maar als toepassing. De slee kon een hoge snelheid bereiken op het ijs! Mevr. Franx:’Ik ben er heel blij mee dat dit kunstwerk nu zijn eigen verhaal kan vertellen! Jongens, mijn vader zou trots op jullie zijn geweest!’
Luister hier zelf naar het verhaal van de sprekende IJsslee:
