U heeft zich vast wel eens afgevraagd waarnaar een straatnaam vernoemd is of wat de betekenis is. In onze vaste rubriek 'Straat in beeld', hebben wij dit voor u uitgezocht. Deze week: de Frederik van Eedenhove in Buytenwegh.
 |
 |
Frederik Willem van Eeden werd geboren in Haarlem op 3 april 1860 en was een Nederlandse schrijver, vooral bekend door zijn romans De kleine Johannes (1887) en Van de koele meren des doods (1900). Van Eeden hield zich vooral vaak bezig met taal- en begripskritiek.
Hij groeide op in een milieu waarin kunst en wetenschap een belangrijke rol speelden. In 1878 ging hij medicijnen studeren in Amsterdam, waar hij in 1886 promoveerde. Van Eeden vestigde hij zich in Bussum als huisarts, maar hij specialiseerde zich al snel in de psychotherapie, het gebied in de geneeskunde waar zijn grootste belangstelling naar uit ging.
In het begin van de jaren tachtig publiceerde hij zijn eerste artikelen en blijspelen. Hij werd lid van de letterkundige vereniging Flanor en richtte in 1885 met Frank van der Goes, Willem Kloos, Willem Paap en Albert Verwey het tijdschrift De Nieuwe Gids op, dat de spreekbuis van de ‘Beweging van Tachtig’ zou worden. Deze beweging, beter bekend als ‘De Tachtigers’ vormde een vernieuwende stroming binnen de Nederlandse literatuur.
In het werk van deze auteurs komen impressionisme en naturalisme sterk naar voren. De Tachtigers zijn vooral van belang vanwege de vernieuwing die zij aanbrachten in de poëzie. In 1894 trad hij uit de redactie van De Nieuwe Gids, omdat bij nader inzien de nadruk die de Tachtigers legden op de esthetiek als drijvende factor (l'art pour l'art, letterlijk de kunst om de kunst) niet aansloten bij zijn levensvisie.
Op 15 april 1886 trouwde Frederik van Eeden met Martha van Vloten. Uit dit huwelijk werden twee zoons geboren. Over het leven en de dood van zijn zoon Paul, die in 1913 op 24-jarige leeftijd aan tbc overleed, schreef hij het boek ‘Paul's ontwaken’. Intussen was Van Eeden in 1907 gescheiden en hertrouwde vlak daarna met Geertruida Woutrina (Truida) Everts (1873-1952), met wie hij eveneens twee zoons zou krijgen.
In 1900 verscheen zijn psychologische roman ‘Van de koele meren des doods’, die sindsdien vele malen herdrukt is. Hierin plaatst Van Eeden de helende waarde van religie en psychotherapie tegenover de opvattingen van naturalistische auteurs, die hun hoofdpersonen neerzetten als antihelden, vooral gevormd door afkomst en erfelijkheid.
Op 18 februari 1922 trad Frederik van Eeden op 61-jarige leeftijd toe tot de Rooms-Katholieke Kerk na een bekeringsperiode, die vanaf 1919 had geduurd. Hij ontving het sacrament van het heilig doopsel, in aanwezigheid van een aantal van zijn literaire vrienden. Zijn doopnamen waren Fredericus Paulus, de tweede naam mede naar zijn jong overleden zoon. Hij overleed in Bussum op 16 juni 1932 en ligt begraven op de Oude Rooms-Katholieke Begraafplaats Bussum.
Foto 1: Frederik van Eeden
Foto 2: het koloniehuis Walden en zijn bewoners
Foto 3: het graf van Frederik van Eeden
Foto's straat: Jeroen Stahlecker
Tekst: Vera Voogt
Alle ‘Straat in Beeld’ rubrieken vindt u hier: www.zoetermeeractief.nl/toerist-info/straat-in-beeld
