U heeft zich vast wel eens afgevraagd waarnaar een straatnaam vernoemd is of wat de betekenis is. In onze vaste rubriek 'Straat in beeld', hebben wij dit voor u uitgezocht. Deze week: de Belle van Zuylenhove in Buytenwegh.
 |
 |
Belle van Zuylen of Belle de Zuylen (haar volledige naam luidde Isabella Agneta Elisabeth van Tuyll van Serooskerken) was een Franstalige schrijfster en componiste. Ze schreef romans, novelles, toneelstukken en opera's, maar is bovenal bekend geworden door de duizenden brieven die ze schreef, waarvan er meer dan 2600 bewaard zijn gebleven.
Ze werd op 20 oktober 1740 geboren in een adellijke familie op slot Zuylen aan de Vecht. Ze was de oudste van zeven kinderen, die onderwijs aan huis kregen van Franstalige gouvernantes en gouverneurs, waardoor Frans, naast Nederlands, haar moedertaal werd en ze schreef haar werken bijna uitsluitend in het Frans.
De uit Genève afkomstige Jeanne-Louise Prevost was Van Zuylens gouvernante vanaf haar achtste tot haar dertiende levensjaar. In 1753 keerde Prevost om gezondheidsredenen terug naar Genève, echter zonder afscheid te nemen. Ze schreef Van Zuylen, die in Den Haag was, een afscheidsbrief en bleef met haar corresponderen tot en met 1758. Dit was de eerste van een reeks van briefwisselingen die Belle gedurende haar leven zou voeren.
Vele huwelijkskandidaten uit binnen- en buitenland meldden zich bij haar vader en Belle van Zuylen ging op 15 januari 1771, op dertigjarige leeftijd, in ondertrouw en trouwde op 17 februari van dat jaar te Zuilen met de uit het Vorstendom Neuchâtel afkomstige Charles-Emmanuel de Charrière de Penthaz (1735-1808). Tot groot verdriet van Van Zuylen bleef het huwelijk kinderloos. Later reisde het echtpaar naar het Vorstendom Neuchâtel en vestigde zich daar in het familiehuis.
Van Zuylen werd in haar tijd door enkele kenners zeer gewaardeerd om haar werk, dat evenwel geen grote oplagen kende en die ze zelf betaalde (behalve Caliste, dat in Parijs gedrukt werd).
Op 22-jarige leeftijd publiceerde Van Zuylen anoniem haar eerste novelle, Le Noble. Van Zuylen schreef daarnaast duizenden brieven - bijna allemaal in het Frans - naar familie, vrienden, geliefden en collega's. Veel van deze brieven zijn verloren gegaan of bewust vernietigd; aan het begin van de eenentwintigste eeuw zijn toch nog meer dan 2600 van haar brieven bekend. Tweehonderd van Van Zuylens brieven bevinden zich in Nederlandse archieven. Haar totaalverzameling brieven geeft een indruk van het adellijke leven aan het eind van de achttiende eeuw en van de positie van een (gefortuneerde) vrouw in het bijzonder.
In 1784 begon Van Zuylens schrijfcarrière pas goed. Na haar huwelijk in 1771 met Charles-Emmanuel de Charrière onderhield Van Zuylen een uitvoerige correspondentie met haar broer Vincent. Van Zuylen correspondeerde eveneens uitvoerig met Benjamin Constant. Tot slot zijn ook de brieven aan haar vriendin, de uit het Vorstendom Neuchâtel afkomstige Henriette L'Hardy en aan haar neef Willem René van Tuyll van Serooskerken van Coelhorst (de zoon van haar broer Vincent) voor een groot gedeelte bewaard gebleven.
Isabella Agneta Elisabeth van Tuyll van Serooskerken overleed op 65-jarige leeftijd in het huis 'Le Pontet' in Neuchâtel, volgens de overlijdensakte aan een kankergezwel.
Eind negentiende eeuw werd haar graf in Colombier geruimd. Waar de restanten van Van Zuylen herbegraven zijn, is niet bekend.
Foto 1: een portret van Belle van Zuylen.
Foto 2: een fragment uit één van haar briefwisselingen met Willem Rene van Tuyll van Serooskerken van Coelhorst.
Foto 3: Le Noble, haar eerste novelle.
Tekst: Vera Voogt
Zie voor een overzicht van alle straten: Straat in beeld
