Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: Flexibele demonstratie yoga.
Mijn huis heeft een schuin dak en om de ruimtes optimaal te gebruiken, heeft de vorige eigenaar op de tweede verdieping aan één kant van het huis dat schuine gedeelte ingericht als kast over de hele breedte (of is het lengte?) van het dak. Om het vooral stofvrij te houden is het afgedicht met schuifdeurtjes die nodig vervangen moeten worden. Tot zover de architectonische beschrijving van een bouwvorm die heeft geleid tot opbergruimte. Mocht de bouwkundige omschrijving voor jullie één groot vraagteken zijn of het gebrek aan voorstellingsvermogen aantonen, ik blijf erbij, een schuin dak is alleen handig voor de afvoer van hemels water en zonnepanelen. Voor de rest vooral kopzorgen en – stoten. Waarom deze lange inleiding over voor- en nadelen schuine daken?
Ik ben op zoek naar een matje, schuimrubber, lengte 1.90m., breedte 75 cm. Dan is zo’n inleiding logisch? Ja toch? Want herkennen jullie dit ook? Je bewaart iets omdat je denkt het ooit nog eens te kunnen gebruiken. En verdomd, na drie jaar van bewaren is daar de bevestiging. Een Yoga-matje. Het matje is inmiddels wel een delfstof geworden. Ik worstel me door een massa aan spullen waar maar geen afstand van kan worden genomen.
Ik stoot mijn hoofd, niet voor het eerst. Doe een dubbele beenheffing gevolgd door een liggende vlinder en met een gil vlieg ik omhoog. Au, mijn kop. Oorzaak: kramp in mijn hamstring. Snel wil ik de stabiliteitshouding aannemen maar ontdek dat ik zo stijf ben als de plank en doe dus snel een wisselende neusgatenademhaling. Een zwelling op mijn hoofd verschijnt maar de kramp schiet eruit. Voorzichtig naar de gedraaide buikhouding. Au, mijn arm.
Ik ben eigenlijk toe aan de lijkhouding, maar gelukkig kom ik terecht in de stabiliteitshouding.
En daar is ie dan toch. Mijn Yogamatje. Na vooral veel pijn en moeite.
Met een staande achteroverbuiging na een vliegende kraanvogel, weet ik nu zeker dat mijn stijve lijf echt toe is aan wat meer souplesse.
Wat ik daarvoor nodig heb is vooral een flexibele Yoga demonstratie.
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
