Denksport met Bram: bridge komt moeizaam op gang

Bram Doeves belicht voor u elke week een mooie bridge- of dampartij. Interessante stellingen, een leuke puzzel om over na te denken of een verslag van een goed gespeelde wedstrijd. Deze week:

In de jaren 30 komt bridge nog moeizaam op gang in Leiden

Nog weinig berichten in Leidse kranten over (inter)nationale toernooien

Er is nog weinig nieuws over internationale of nationale toernooien. Gezien de Leidse kranten zijn dat hooguit een handjevol per jaar. Merkwaardig is daarom dat de Continental Club in Amsterdam al vanaf 1889 bestaat. En daar wordt echt gebridged. De vier hierna genoemde topspelers van het Nederlandse bridge zijn allemaal lid van de Amsterdamse Continental Club. In 1933 wordt in de Leidse kranten uitgebreid bericht over een eerste groot internationaal zes landen bridgetoernooi in juni in Londen, waarnaar het Nederlandse team, bestaande uit de gebroeders Goudsmit, mr. van Bemmel Suyk en B. Einhorn vol goede moed afreist. Dat blijkt niet onterecht. Er wordt gespeeld in Grosvenor House, onder grote publieke belangstelling, waaronder ook de Amerikaan Culbertson die vol lof is over het Nederlandse team. Er worden vele matches gebridged, afgewisseld met ontvangsten en excursies. En heel lang staat Nederland aan kop, maar in de tweede toernooihelft, als “uithoudingsvermogen” steeds belangrijker wordt, valt Nederland terug naar de tweede plaats, heel mooi eigenlijk, terwijl het bridgeland bij uitstek, Engeland, in de achterhoede belandt. De eindstand, met tussen haakjes het aantal gewonnen matches, is: 1. Oostenrijk (21), 2. Nederland (17), 3. Noorwegen (15), 4. Denemarken (15), 5. Engeland 14) en 6. België (8). Culbertson organiseert al in de jaren 30 een soort internationale Bridge Olympiade, waarbij wereldwijd een aantal geselecteerde bridgespellen op hetzelfde tijdstip wordt gespeeld. En het Amerikaanse “Culbertson-circus” speelt propagandawedstrijden, zoals meermalen tegen Engeland. In juli 1939 wordt steeds onder grote belangstelling (onder meer ook Prins Bernhard, zelf ook een fervent bridger) in de zalen van de Pulchri Studio te Den Haag een internationaal Bridge Concours gehouden met als eindstand bij de Open Teams: 1. Zweden, 2. Zuid-Slavië, 3. Duitsland, 4. Nederland. Er doen 11 Europese landen aan dit toernooi mee.

Al veel bridgeboekjes in de jaren 30, en negatief rapport vanuit de Gereformeerde Kerken

In 1933 verschijnen er 5 à 6 bridgeboekjes waarvan ongeveer drie bridgeboeken tegelijk. De bekendste bridgers van dat moment zijn de gebroeders Goudsmit, en mr. F. Goudsmit bracht toen het boek uit met de titel “Bridge”, grotendeels een herdruk, maar met enkele vernieuwingen van het biedsysteem, dat nog zeer verwant is aan het Culbertson-systeem. Verder schrijft S. van Groningen het boek “Veilig bieden bij Contract Bridge” en de titel lijkt te verwijzen naar de bezwaren van het vaak nogal luchthartige bieden in het Culbertson-systeem. “Het bieden bij Contract Bridge”, door A. Dijkstra, is een derde boek over de verschillende biedsystemen.

In Protestantse kringen is er nog veel weerstand tegen bridge, want de protestantse Nieuwe Leidsche Courant plaatste op 19-2-35 het bericht dat de Commissie ter bestrijding van sociale euvelen in Zuid-Afrika een uitvoerig rapport heeft uitgebracht op verzoek van de Synode der Gereformeerde Kerken in Zuid-Afrika, waarin staat dat alle kaartspellen, en vooral het bridge-spel, ten sterkste zijn af te keuren en dat de Kerkeraden opgeroepen worden om met ernstig vermaan tegen het kaartspel (afgoderij, verslaving, als zwarte kanten van het bridge) op te treden. Al dan niet toevallig, maar ook in februari 1935 stopt het LD met de bridge-rubriek!

Echter, vanaf 20-3-37 verschijnt er weer een serie artikelen van A. Versteeg in het LD over het bieden bij contract-bridge, dan gaat het nog niet om het Acol-systeem, maar nog steeds om het Culbertson-systeem met de Goudsmit-aanpassingen.

Rubriek Versteeg, Leidsch Dagblad, 23-12-33

Versteeg noemde dit spel uit de praktijk een mooi voorbeeld van ongewoon goed tegenspel. Zuid had gegeven, Noord opende met 1♥, en Oost had met 4♠ meteenhet eindbod bepaald. Zuid moest uitkomen, en ook al ziet ♦A er verleidelijk uit, pakte hij toch de ♥8, de kleur van zijn partner, die zodoende gelijk al drie hartenslagen maakte. Op de derde hartenslag moest Zuid iets verwijderen. Een klaveren ligt in de rede, maar Zuid gooide ♦A (!) bij, gezien ook zijn verwachting van extreme verdelingen, en het is immers ook een niet te missen signaal voor Noord om ruiten na te spelen. En als Oost zou troeven, dan kon Zuid altijd één troef maken! En bij analyse achteraf bleek deze speelwijze inderdaad de enige methode om het contract van 4♠ down te spelen!

Bram Doeves (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.)

 U vindt alle denksportcolumns hier terug: www.zoetermeeractief.nl/sport/denksport-rubrieken