Denksport met Bram: Bridge is geen schaken-met-kaarten-2

Bram Doeves belicht voor u elke week een mooie bridge- of dampartij. Interessante stellingen, een leuke puzzel om over na te denken of een verslag van een goed gespeelde wedstrijd. Deze week:  

Bridge is geen schaken-met-kaarten, deel 2

In de vorige rubriek werd een rubriek van Herman Filarski uit 1963 bezien waarin hij twee groepen spelers onderscheidde die bedreigend waren voor de aantrekkelijkheid van het wedstrijdbridge. De eerste groep spelers was die der langzame spelers (zie terug) en de tweede groep was die van de spelers die de conventies misbruiken (zie hierna). Dat zijn spelers met ingewikkelde biedsystemen die het bieden voor de tegenstanders vrijwel onbegrijpelijk maken. Deze grief had te maken met het stijgen in die tijd van het aantal biedsystemen, en vooral na de introductie van de vele “Italiaanse” klaverconventies. Sommige conventies waren er namelijk niet op gericht om een beter bod mogelijk te maken maar waren meer bedoeld om de tegenpartij in verwarring te brengen en om dan vervolgens bij die tegenpartij fouten uit te lokken. Deze conventies zouden tot de ondergang van bridge als denksport kunnen leiden. Toch lijkt het erop dat de ontwikkeling van meer systemen en conventies zich tamelijk onbeperkt heeft doorgezet, want zie bijvoorbeeld de website www.pecona.nl/conventies/terminologie, waar zo’n 300 conventies en biedsystemen worden beschreven. Bovendien is Herman Filarski zelf de eerste NBB-bestuurder geweest die met de Italiaanse oud-wereldkampioen Garozzo sprak om hem over te halen om trainer van de Nederlandse bridgetop te worden en vooral om ze beter te leren bieden. Want van Garozzo was bekend dat hij altijd bezig was om biedsystemen te verbeteren. En Garozzo werd inderdaad in 1978 bondscoach met het toen nieuwe Volmac-Garozzo-biedsysteem, en dat “systeem” en ook zijn enthousiaste manier van coachen bleek al snel bij te dragen tot de sindsdien groeiende successen van het Nederlandse topbridge.

West/Niemand; Rubriek Filarski LD 21-9-63

Biedverloop in veld en bij Prof Jack

Afspel: het belang van een goed signaal van de partner

Dit spel is gespeeld in het zomertoernooi 1963 van de NBB en het bieden verliep vaak zoals hiervoor getoond. Noord moest 3SA spelen en Oost kwam natuurlijk uit met de ♣8 van de ongeboden kleur. Zuid wint de slag met ♣H, West speelde ♣2, Noord ♣4. Er is nu slechts één goede speelwijze. Zuid moet een kleine ruiten spelen, Noord zet ♦V en Oost neemt met ♦H. Als Oost nu geen harten terugspeelt, maken NZ zonder grote moeite 10 slagen, maar als Oost harten speelt dan kunnen OW een extra slag maken en krijgen NZ dus geen overslag, en dat is in een Parenwedstrijd van groot belang. Oost moest dus goed interpreteren wat West al in de eerste slag signaleerde met zijn ♣2: kom bij gelegenheid niet met klaveren terug. Ruiten ligt ook niet in de rede, van schoppen liggen de hoogste honneurs op tafel, en dus terugkomen met de ♥3 levert hier inderdaad de extra slag op voor OW.

Bram Doeves (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.), op woensdagavond bij Sweet Lake Bridgers 2B-Home.

U vindt alle denksportcolumns hier terug: www.zoetermeeractief.nl/sport/denksport-rubrieken