Schaken is een spel van alle tijden en voor alle leeftijden. Uit de rijke schaakgeschiedenis komen veel prachtige partijen schaak, leuk om na te spelen, maar altijd interessant om van te leren! Deze week over: Hans Ree: schaaktechnisch op grote hoogte maar geen opvallende toernooisuccessen!
Eigenlijk speelde Paul vd Sterren de “sleutelrol” in het Hoogovenstoermooi 1978. Niet voor hemzelf, want hij eindigde onderaan met 3 punten, maar hij won van Kortsjnoj die anders het toernooi gewonnen zou hebben maar nu tweede werd, en Paul verloor van Hans Ree, die hiermee eindelijk zijn eerste grootmeesterresultaat boekte, na al 6x dit resultaat op een half puntje gemist te hebben. Hans Ree won alleen deze partij en speelde de rest van zijn partijen remise; dat was in die tijd de manier om een GM-resultaat te halen, ook Sosonko had het ongeveer zo gedaan. Hans Ree: “de tegenstander geen aanknopingspunten geven, mooi of interessant schaak is het niet, maar wel effectief” en het gaf wel degelijk dolle feestvreugde in het toernooi, toen Hans Ree remise maakte tegen Jan Timman en zo zijn eerste GM-resultaat behaalde. Dus veel remises op het Hoogovens toernooi 1978 maar toch ook genoeg bijzondere winsten. Zo won Mecking in 12 zetten van Tony Miles. Ook Timman zorgde weer voor het nodige spektakel (zie de 2 flitsen). Eindstand aan kop: Portisch 8,0/11; Kortsjnoj 7,5; Andersson 6,5; Timman 6,0 en ook Hans Ree in de kopgroep met 6,0. In de Hoogovens 1979 bleef Hans Ree een halfje beneden de 50%. Het aantal goede stellingen dat hij toen verknoeide, begon een alarmerende omvang te krijgen. Hans Ree heeft wel eens geschreven dat hij de 2,5 uur bedenktijd van een schaakpartij eigenlijk maar voor een klein deel gebruikte: soms zat hij meer “te suffen dan werkelijk na te denken”. Op deze manier ligt een groot technisch schaakvermogen kennelijk wel binnen bereik (Hans Ree was vaak genoeg niet of nauwelijks te verslaan in grote toernooien), maar niet de grote opvallende toernooiprestaties die Timman en ook Donner zo nu en dan wel boekten, want daar zijn ook betrekkelijk veel zeges voor nodig. Op deze manier werd hij maar geen grootmeester (dan moest hij immers 2x aan de GM-norm voldoen), hoewel hij al jaren dat niveau echt wel had bereikt. Hij zat teveel te suffen, ondanks de wedstrijdspanningen, die wel zo nu en dan briljante ideeën bezorgden aan Jan Timman. Jan Timman heeft dit wel eens toegegeven voor de VPRO-radio: in dezelfde stellingen vond hij thuis “op zijn gemak” niet de scherpe zetten die hij “tijdens de wedstrijdspanningen opeens” wel zag. De verklaring hiervoor kan zijn grotere alertheid door adrenaline-overmaat. En mogelijk miste Hans Ree die “effectieve” toernooi-adrenaline-impulsen. De volgende aansprekende prestatie van Hans Ree was zijn winst van de IBM-grootmeestergroep 1980, maar weer een halfje tekort voor de GM-norm. Omdat Hans Ree in 1980 al jarenlang boven een ELO van 2500 verkeerde (en veel FIDE-grootmeesters niet) en omdat hij toen al 8x de GM-norm miste op een half puntje, adviseerde de KNSB aan de FIDE om Hans Ree toch tot grootmeester te benoemen en de FIDE nam dat advies welwillend over mede gelet op het toch wel indrukwekkende schaakoeuvre van Hans Ree en benoemde Hans Ree tijdens de schaakolympiade in december 1980 in La Valette, Malta, tot de 5e Nederlandse grootmeester!!
| Na Tb2 | Na … Lf8 |
 |
 |
Jan Timman – Anthony Miles 1-0. Miles nam hier de loper maar dat had hij beter niet kunnen doen: Pxd3?; Tb7! Kd7; a7 Txb7; a8D en even later 1-0;
Jan Timman – Henrique Mecking 1-0. Timman staat hier al veel beter, maar combineert nu spectaculair nog meer materiaalwinst bij elkaar, vooral dankzij die loper op f4: Te8!! Dxa2; Txf8 Txf8; Lxd6+ Ka8; Lxf8 Dxf7; Lxb4 en even later 1-0.
Bram Doeves (
Bekijk hier alle schaakcolumns: www.zoetermeeractief.nl/sport/schaakrubriek
