Schaken is een spel van alle tijden en voor alle leeftijden. Uit de rijke schaakgeschiedenis komen veel prachtige partijen schaak, leuk om na te spelen, maar altijd interessant om van te leren! Deze week over: Schaakjaar 1990
In Kuala Lumpur (Maleisië) werd in maart 1990 de match tussen Timman en Karpov gespeeld. Beiden waren toen 38 jaar. De winnaar mocht de toenmalige wereldkampioen Kasparov uitdagen. Timman had toen als beste Westerse schaker zijn hoogste rating van 1680 bereikt, en dat gaf vooraf toch wel enig vertrouwen in een goede afloop. De “onderlinge statistieken” waren duidelijk op de hand van Karpov. Ze hadden al 50 wedstrijden tegen elkaar gespeeld en Karpov had toch wel flink gescoord met +16 =31 en -3. De eerste partij begon met een dubieuze paardzet van Jan waarvan Karpov profiteerde nadat Timman verzuimde remise te maken, 1-0. In de derde partij gaf Karpov door tijdnood een gewonnen stelling uit handen. Merkwaardig genoeg ontleenden krantenanalyses hieraan de stelling dat Karpov toch niet meer zo goed was als voorheen, want “vroeger” zou hij wel gewonnen hebben. In de vijfde partij wist Timman verlies te ontgaan door eeuwig schaak, en in de afgebroken vierde partij miste Timman een goede voorzetting vlak voor het afbreken, maar die partij eindigde in winst voor Karpov. Bij de stand van 4,5-2,5 zocht Timman begrijpelijkerwijs naar “complicaties”, maar een secondant van Karpov barstte in lachen uit vanwege “een roekeloze zet”: 5,5-2,5 en de match eindigde in 6,5-2,5 voor de “verschrikkelijke” Karpov. Terecht besloot Hans Bouwmeester zijn beschouwingen met de formulering “het treft slecht dat er twee schakers (Kasparov en Karpov) zijn van een geheel aparte klasse”. Maar in hetzelfde jaar werd ook alweer begonnen met een Zone Toernooi in Lyon voor een geheel nieuwe uitdagingscyclus. Grote favoriet was de toen pas 17-jarige Fransman Lautier die het toernooi inderdaad met grote voorsprong won (10/12). Volgens Rinie Kuijf in zijn rubriek in het Leidsch Dagblad had Lautier qua eigendunk Kasparov al bijna ingehaald met zijn aankondiging dat hij “binnen afzienbare tijd de troon van Kasparov zou overnemen”. Dat is dus helemaal niet gebeurd. De progressie van Lautier ging minder snel dan verwacht, pas in 1993 passeerde hij de grens van 2600 en de top bereikte Lautier met ongeveer 2650, natuurlijk toch wel redelijk excessief hoog, maar ook weer niet zo hoog om daarmee de wereldkampioen te verontrusten. John van der Wiel werd tweede in Lyon met de fraaie score van 8,5/12. Jeroen Piket eindigde als zevende met 7/12, maar zorgde opnieuw voor schitterend spektakel, zie hierna.
| Na … Dxc4 | na Kxg2 |
 |
 |
Jeroen Piket- Norbert Stull 1-0. Lyon 1990. De4! Db5; The1 Ta1+; Kc2 en 1-0, want Tf8 of? en wit heeft doorslaggevend materieel voordeel in betere stand.
Jean Luc Seret – Jeroen Piket 0-1. Lyon 1990. … Tad8!; Ld4 c5; Lxf6 Db7+ en 0-1, want Pd5 of? en Txd5 en zwart gaat nog meer materiaal winnen met doorslaggevend voordeel.
Bram Doeves (
Bekijk hier alle schaakcolumns: www.zoetermeeractief.nl/sport/schaakrubriek
