Bram Doeves belicht voor u elke week een mooie bridge- of dampartij. Interessante stellingen, een leuke puzzel om over na te denken of een verslag van een goed gespeelde wedstrijd. Deze week: Het wereldkampioenschap 1952
Maar liefst elf landen en in totaal 20 deelnemers zouden het WK 1952 bijwonen in elf steden in Nederland: Utrecht, Rotterdam, Den Haag, Schiedam, Heerlen, Nijmegen, Winschoten, Leeuwarden, Arnhem, Amsterdam en Haarlem. De dammers kwamen uit Marokko, Algerije, Frankrijk, Italië, Zwitserland, België, Canada, Suriname, Polen, Nederland en China. Nee, Rusland, daar wordt nog helemaal niet aan gedacht. De twee Canadezen werden met wantrouwen bezien. Ze spelen op grotere borden van 144 velden, daarop is het vast nog moeilijker dammen dan op de gebruikelijke 100 velden. Het zijn Dagenais en Deslauriers. Dagenais verkeert na de vermoeiende vliegreis al in diepe rust op zijn hotelkamer, maar Marcel Deslauriers, 47 jaar, de damkampioen van Canada, zit al meteen na aankomst in het Hotel verwoed te spelen met niemand minder dan oud-WK Ben Springer, niet alleen goede vrienden met Maurice Raichenbach, maar eigenlijk met alle buitenlandse dammers, hij kent het hele damwereldje van binnen en buiten. De tegenstander van de eerste ronde van Piet Roozenbueg, de Pool Slaby, lukte het niet om te komen, en er werd besloten om de partijen tegen deze Pool om te zetten in vrije ronden. Al spoedig ging het WK tussen de Nederlanders en Dagenais, die zelfs van Piet Roozenburg wist te winnen en die aan kop van het klassement stond tot en met de 14e ronde. In de 15e ronde kwam Piet langszij bij Dagenais. Voorafgaand aan de laatste (19e) ronde stond Piet slechts één punt vóór op Dagenais en de beslissing over het WK zou pas in de laatste ronde vallen. Piet speelde remise, en Dagenais speelde tegen de Zwitser Forclaz die op de onderste plaats in het klassement stond, met slechts 2 punten. Maar Dagenais was niet in zijn normale doen, was op van de zenuwen, speelde verkrampt, en verloor in slechte stand door een damzet van Forclaz (flits). En zo werd Piet Roozenburg toch winnaar van dit WK. Ook de laatste partij van Roozenburg verliep “bizar”, door tijdnood van zijn tegenstander Verpoest kon Piet nog juist naar remise combineren (flits). De eindstand: 1.Piet Roozenburg 29/19; 2. Raoul Dagenais 27; 3. Kees Keller 25; 4. Geert van Dijk 24.
| Na 21-16 | na 2-8 | na 14-20 |
 |
 |
 |
Marcel Deslauriers – Li Tchoan King 2-0. WK 1952. De beide Canadezen waren allebei zeer bedreven in tactische afwikkelingen. Na 12-18 volgde 16x7 2x11; 26-21 17x26; 32-28 23x32; 33-29 24x33; 43-38 33x42; 48x6 en even later wikkelde Marcel alweer op tactische wijze naar winst af.
Oscar Verpoest – Piet Roozenburg 1-1. WK 1952. 40-35 (?) 8-13. Een zet eerder was in plaats van 40-35 de nu komende doorbraak winst geweest voor Oscar in tijdnood! Maar nu maakt Piet remise: 26-21 17x26; 16-11 12-17; 11x22 34-39; 43x34 29x40; 35x44 26-31; 27x36 18x27; 32x21 23x43; 44-39 43x34 =.
Raoul Dagenais – Roland Forclaz 0-2. WK 1952. 33-28 of? 23x32; 37x28 13-19!; 24x31 26x46, +z. In de laatste (19e) ronde wint Forclaz alsnog zijn eerste partij en verliest de hypernerveuze Dagenais alsnog zijn eerste partij!!
Bram Doeves (
