Huiscolumnist Adri Smits bekijkt het Zoetermeerse nieuws op geheel eigen wijze. Nieuws kan hem ontroeren, verbazen, ergeren of doen verzuchten. Met zijn humor weet hij zaken echter feilloos te relativeren. Deze week: De raad weet zich geen raad?
De inventaris van de stembureaus is weer opgeborgen. Slijtage heeft het materiaal helaas niet opgelopen. Daarvoor is meer misbruik nodig. Dat er nog stemmers waren in Zoetermeer was vooral te danken aan de portemonnee en het bezit van een uitstekende neus. Niemand wil blijkbaar meer gaan betalen om zijn afval te laten opruimen en zeker niet langer in zijn bezit houden. Maar of daardoor nu de gleuf in de stembus meer is ingesleten? En dan het andere materiaal. De vrijwilliger. De vrijwilligers ter plekke konden hun geluk niet op toen ik binnenkwam met een volmacht. Een uurtje nietsdoen als vrijwilliger doe je niet graag vrijwillig. En dan nu één iemand die telt voor twee. De keerzijde was wel dat de verkeerde zijde van al mijn identiteitsbewijzen meerdere keren ter zijde ter bezichtiging werden aangeboden. Instemmend werd er dan geknikt als eindelijk de juiste zijde werd gekeerd en ik nam aan dat mijn foto dus lelijker was dan de werkelijkheid. Want voor wie ik met volmacht mocht stemmen, kennen ze niet. Daarbij lachten zij mij vriendelijk toe. Verveling doet wel wat met mensen. En niet wetende dat mijn stemgedrag en dat van de veel te weinig anderen, zal gaan leiden tot een lijden van Sander Dekker.
Uit al die geboden keuzemogelijkheden heeft de inwoner van Zoetermeer gekozen voor een zo goed mogelijk over alle partijen verdeelde verdeeldheid. Sander gaat in beraad en ben benieuwd of hij raad weet om uit deze raad een coalitie te vormen.
En wil je meer leren over wat nu democratie echt is: lees dan https://adrismits.auteursblog.nl/artikel/10646
Adri Smits, meer lezen van Adri Smits: adrismits.auteursblog.nl
