Onder de titel 'Zin in 't alledaagse geven vijf enthousiaste Zoetermeerse schrijvers hun stadsgenoten 'stof tot nadenken'. In onze column over zingeving vandaag: Levensfases.
Naast breuklijnen in je leven, waarover mijn vriend Rob veertien dagen geleden schreef, kan het ook van belang zijn om te kijken naar perioden in je leven. Je kunt een mensenleven indelen in perioden, ook wel levensfases genoemd. Op zich begrijpelijk, want wie kent niet het begrip ‘in de kracht van je leven staan’ of ‘midlife crisis’ of ‘de tweede jeugd’. Zo’n algemene indeling in levensfases is natuurlijk een risico. Want wat voor de één geldt, hoeft niet op te gaan voor de ander.
Toch zijn er mensen die geprobeerd hebben zodanig een zinvol onderscheid te maken tussen perioden in ons leven, dat we daar wat aan hebben.
Een van hen is Hans Korteweg. Hij schreef het boek ‘Nog vele jaren - De symboliek van elk levensjaar’. Korteweg benadrukt dat iemand wordt wie hij of zij is door persoonlijk antwoord te geven op de vragen, impulsen en uitdagingen van het leven. Dus hij relativeert het belang van levensfases. Maar hij heeft ons wel wat te zeggen.
Hij onderscheidt:
- Een ritme van drie: opgaan, blinken en verzinken. Alles wat wordt geboren kent groei. De groei leidt tot momenten van stralen, van blinken. En daarna een periode van afbouw, van verzinken.
- Een ritme van vier: lente wordt zomer, zomer wordt herfst, herfst wordt winter, winter wordt weer lente. Het leven vernieuwt zich voortdurend. Niets is voorgoed verloren, er is altijd een nieuwe kans en gelegenheid tot herstel.
- De combinatie van de ritmes van drie en vier leiden tot twaalf levensfases. Van zo’n zeven jaar ieder. In de tiende fase besef je mogelijk meer dan voorheen dat het leven eindig is. Je vraagt je misschien af in hoeverre je levend bent gebleven in je doen en laten. Heb je geleefd vanuit je hart? Heb ik een zinvol leven (gehad)? Dan blijken dingen van vroeger die toen zo belangrijk leken, nu veel minder van belang. Hoewel dit je kan verwarren, geeft het tevens ruimte. Ruimte om andere keuzes dan die van vroeger te maken.
De elfde fase biedt de grootste kans op verandering. Om dan – pas? - kracht te vinden om met jezelf de confrontatie aan te gaan. Om ingesleten, vaste patronen los te laten. Voor een nieuw en bevredigender antwoord op vragen, impulsen en uitdagingen.
In de twaalfde fase ken je je betrekkelijkheid en (on)vergankelijkheid. En je hebt je te verhouden met je toenemende lichamelijke beperkingen. Als dat lukt, vind je diepe innerlijke rust.
Soms voel je je prettig in de ene, maar niet in de andere fase. ‘Wáárom niet?’ vraag je je dan af. Wat is nu zo anders in mijn leven? Ben ik veranderd? Of is de wereld veranderd en ik juist niet?
Spreekt het je als jong-senior aan om hierover met elkaar in gesprek te gaan? Wij van ‘Zingeving Jong Senioren Zoetermeer’ organiseren over dit thema een bijeenkomst op woensdagavond 21 juni. In Wooncentrum Gondelkade, Gondelkade 33, 2725 EC Zoetermeer. Programma:
19.30 tot 20.00 uur: inloop met informatietafels over zingeving.
20.00 tot 22.00 uur: inleiding met drie sprekers. Daarna is er gelegenheid om jouw inzichten uit je eigen levensverhaal met elkaar te delen.
Aanmelden graag via
Blogschrijver Koert Vrijhof
De Zoetermeerders die meeschrijven aan deze column komen uit twee groepen die regelmatig schrijven over zingeving. Dit zijn ‘Zingeving jong senioren Zoetermeer' en initiatiefgroep ‘Buiten de lijntjes’. De werkgroep ‘Zingeving jong senioren Zoetermeer’ heeft zich tot doel gesteld door middel van interviews levensverhalen van (jong)senioren te verzamelen. De initiatiefgroep 'Buiten de lijntjes’ is gehuisvest in de Adventskerk aan het Wilhelminapark. Zij willen buiten de kaders denken en een breed scala aan activiteiten organiseren rond zingeving.
De vorige columns 'Zin in 't alledaagse' kunt u hier vinden: Zin in 't alledaagse
