Bram Doeves belicht voor u elke week een mooie bridge- of dampartij. Interessante stellingen, een leuke puzzel om over na te denken of een verslag van een goed gespeelde wedstrijd. Deze week: Sie haben Europa gerettet!!
Bob Slavenburg werd met zijn partner Hans Kreijns in Amsterdam 1966 wereldkampioen Parenbridge. Dat kwamen ze niet aan de weet doordat een officiële Bobo ze apart riep om ze te vertellen dat ze de nieuwe wereldkampioenen waren geworden, neen, er kwam een “onofficiële” Duitser op Hans af, om die enthousiast op de schouder te slaan met de woorden: “sie haben Europa gerettet”. Op het allerlaatste moment, in het allerlaatste spel, hadden Slavenburg-Kreijns namelijk het Amerikaanse team Fisher-Jacoby gepasseerd. Heel bridgend Europa had een forse hekel aan die arrogante Amerikanen met hun Hoge-School-bridge, die het Europese bridge maar van laag allooi vonden, dat was borreltafelbridge of koffiehuisbridge. Alleen de Italianen konden wel een beetje bridgen, waren immers al jarenlang wereldkampioen viertallenbridge, maar dat kwam natuurlijk door “vals spel”. In de jaren zestig waren er voortdurend beschuldigingen van vals spel, met als climax de vrijspraak door de “gewone” rechter in 1968 van vals spel van Reese en Schapiro, wat werd overgenomen door de World Bridge Federation in het kader van het WK te Deauville 1968. Het onderstaande spel is dat allerlaatste spel. Slavenburg-Kreijns hadden door agressief bieden hun Zweedse tegenstanders van de kansrijke rode kleuren afgehouden, en de Zweden deden toen een uitneembod in de verkeerde kleur, dat nog eens succesvol werd gedoubleerd door Hans Kreijns. Ook Jacoby-Fisher zaten NZ, evenals Slavenburg-Kreijns, maar hun tegenstanders waren wel zo agressief om in de rode kleuren vier harten te bieden en dat te maken! In de eindstand hadden Slavenburg-Kreijns (met 3950) hierdoor 8 punten meer dan Fisher Jacoby (3942).
Zuid/Niemand
Biedverloop en spelverloop
Nadat Slavenburg in Noord in de derde hand de bieding had geopend met één schoppen, door Oost gevolgd met twee klaveren, bood Kreijns twee schoppen en ontnam daarmee biedruimte aan West, die paste. Slavenburg paste ook, Oost wilde niet dat NZ zo’n leuk schoppencontractje zouden spelen en nam het bod uit met drie klaveren, wat Kreijns nog doubleerde. Allen pas. Ook Jacoby-Fisher openden met één schoppen, maar Oost waagde hier een drie klaverenbod! Zuid doubleerde, West bood drie harten en Oost maakte er vier harten van! Slavenburg-Kreijns maakten twee harten, een aftroever op harten en twee troefslagen, dat betekende 1 down! En Jacoby-Fisher kwamen niet verder dan drie slagen tegen OW die hun contract vooral ook maakten door de cross-ruff-methode van over en weer introeven. U kunt dit verhaal en andere verhalen over Bob Slavenburg nog eens uitgebreider nalezen in het boek “Geheugenwonder Bob Slavenburg” van Bram Doeves, te koop bij de Bridgeshop van de NBB: https://bridgeshop.nl/nl/geheugenwonder-bob-slavenburg-wereldkampioen-bridge-1966 ad € 12,95.
Bram Doeves (