Onder de titel 'Zin in 't alledaagse geven vijf enthousiaste Zoetermeerse schrijvers hun stadsgenoten 'stof tot nadenken'. In onze column over zingeving vandaag: Lichtpuntje.
“Op een dag werd het donker in het bos. De dieren rilden en huiverden en lieten hun hoofd tussen hun schouders zakken. Het was nog nooit zo donker geweest.
‘Donker! Donker!’ riepen ze en ze werden boos, trokken bomen en struiken uit de grond en trapten met opzet op elkaars tenen, vleugels en staart. ‘Au, au!' krasten, kwaakten, loeiden en brulden ze, en ze holden door elkaar tot het zo donker was dat ze elkaar niet meer konden zien en tegen elkaar botsten. Grote builen verschenen op hun hoofd, en hun gedachten waren donker en kil.
‘Hu!’ riepen ze. ‘Wanneer wordt het weer licht?’ Sommige dieren meenden dat het nooit meer licht zou worden. Ze wisten het zeker! riepen ze. En als iemand vroeg: ‘Waarom?’ dan gilden ze: ‘Omdat het zo is!’”
Tot zover de eerste alinea’s van 'Het vuurvliegje' een van de vele bijzondere dierenverhalen van Toon Tellegen (ooit huisarts, later schrijver en dichter).
Zeer recent was er een paginagrote oproep van de Stichting Ideële Reclame (SIRE) waarin ook het duister van onze wereld wordt aangehaald met de tekst:
“Als de wereld duister voelt
en alles lijkt uit evenwicht
Weet dan dat juist in donkere tijden
er kleine puntjes zijn van licht”
Als geestelijk verzorger in een verpleeghuis beluister ik verhalen van oude en zeer oude mensen die gedurende hun leven meerdere, en sommigen vele, dieptepunten hebben doorgemaakt. Het valt mensen zwaar om hun gebrokenheid uit te spreken. Maar achteraf zijn zij blij dit (soms zelfs voor het eerst) te hebben gedeeld. Hierna lijken mensen zoveel lichter dat zij voor zichzelf en voor anderen een lichtpuntje blijken te zijn.
Voor deze column beschrijf ik dit heel beknopt. Soms hebben mensen meerdere gesprekken nodig. Maar uiteindelijk zie ik veel mensen minder bedrukt en lichter zijn. Regelmatig besef ik me dat eigenlijk alle mensen (oude mensen vaker dan jongeren) rondlopen met stille breuklijnen. Persoonlijke levensgeschiedenissen die niet of nauwelijks worden gedeeld. Hiermee kunnen we zodanig eenzaam blijven dat we ongevoelig worden voor de mensen en de wereld om ons heen.
De schrijvers van deze blog 'Zin in ‘t alledaagse' zijn allen betrokken bij de werkgroep Zingeving van de Jong Senioren Zoetermeer. Op vrijdagmiddag 29 maart verzorgt JSZ een gespreksgroep rondom het thema: ‘Loslaten/overgave’. Locatie: Albrandswaard 1 - aanvang: 15.00 uur (tot 16.30 uur)
Aanmelden via www.jongseniorenzm.nl
Op zaterdagochtend 2 maart verzorgen mijn vrouw en ik een meditatie vanuit boeddhistisch christelijke inspiratie. Thema: lichtpuntje.
Van harte welkom in de Adventskerk van Vrijzinnig Zoetermeer a/d Julianalaan 3
Zaterdagochtend 2 maart: inloop vanaf 09.15 uur en aanvang om 09.30 uur (tot 10.30 uur)
Hartelijke Lichtgroet van Toon Vessies
De Zoetermeerders die meeschrijven aan deze blog maken deel uit van de themagroep 'Zingeving' van Jong Senioren Zoetermeer. De themagroep stelt zich ten doel om levensverhalen van (jong)senioren in Zoetermeer te verzamelen en met elkaar te delen. Op dit moment vindt dat plaats in de vorm van een tweemaandelijks 'Zinvol gesprek' waar iedere (jongs)senior welkom bij is.
De vorige columns 'Zin in 't alledaagse' kunt u hier vinden: Zin in 't alledaagse
